Poezja to wewnętrzna konwersacja, to szukanie klucza do sensu życia.To schodzenie w głąb samego siebie, na dno duszy, aby uświadomić sobie, jaka jest siła naszych uczuć, jakie mamy pragnienia i motywacje, jaki mamy potencjał tworzenia lub niszczenia i czy jest coś trwałego, na czym możemy się oprzeć.Poezja jest pewną formą modlitwy, która zapuszcza korzenie w głąb naszego bytu, by odmieniać go na lepszy, by usuwać lęki, niepokoje...To również potrzeba czyjejś obecności, aby samotność była mniej dotkliwa.***ucieczki od samych siebiei powroty w głąbżar miłościi śmierci okrutny ziąbzwodzone mosty tęsknotyukryty grzech czy może błądmyśli wiatrem targanei samotność jak wiecznośćzaklęty życia krągtrucizna to czy pociechazżerające czekaniena czuły gestszczery śmiechboski sąd