"TR" jest książką o podmiocie liryki Tadeusza Różewicza, tworzonym od tomu "Niepokój" (1947) aż po dzień dzisiejszy. TR to - kreacja osobowa, która ulegała przemianom i przyjmowała różne role, wśród nich: mającego "małą kamienną wyobraźnię" przedstawiciela akowskiego pokolenia, poety, który znalazł się wśród zbuntowanych form, wobec nieludzkiej, bo wyalienowanej sztuki, poety anonima, poety-"gawędziarza". TR - zarazem wzniosły, ironiczny, żartobliwy - jest zawsze ponad tymi rolami. Stanowi cel tej poezji i jej moralny podmiot - stojący przed najważniejszymi wyzwaniami XX wieku: poczuciem śmierci Boga, śmierci poezji, śmierci człowieka, grozy istnienia bez wiary, nadziei i miłości. Wciąż kreowany, stale potwierdzany autorskim podpisem - nie może się na to zgodzić. Historia owej niezgody jest tematem tej książki.