Ks. profesor Józef Tischner umieścił swoją filozofię w płaszczyźnie otwartego dialogu w rozmowie z tymi, do których adresował swój pogląd i ocenę. Zdawał sobie sprawę, że materia, o której mówił nie była, ani prosta, ani łatwa. Był i jest on pewnym wzorcem myśliciela chrześcijańskiego, umysłu zaangażowanego w sprawy tego świata, świadkiem i futurologiem, któremu przyszło zmierzyć się z różnymi nurtami filozoficznymi XX wieku. Dysponując własnym talentem i wrażliwością sumienia stanął, jako prekursor wobec wielu wyzwań, które współczesna cywilizacja postawiła człowiekowi. Tischner – myśliciel i filozof, katolicki ksiądz i etyk, wchodząc w otwarty dialog z "-izmami", wyrósł na samodzielnego twórcę pewnej syntezy w ramach filozofii człowieka. Osobiście mówił, że zdaje sobie sprawę z wielu mankamentów własnego dyskursu filozoficznego. Niemniej jednak przynaglony „potrzebą chwili” – podjął te wyzwania, od których nie mógł się już uwolnić... ... dlatego warto przeczytać te szkice.