Druga część tetralogii poświęconej wybitnym rycerzom oraz historii rycerskości. Inaczej niż w pierwszym tomie [Rycerze Chrystusa, 2007], motywacje jej bohaterów mają świecki charakter i są nimi władza, pieniądze oraz miłość. Przewodnimi wątkami dziesięciu biograficznych esejów składających się na tę książkę są wielkie dworskie i polityczne kariery rycerzy oraz dworna miłość. Zmienność wzorców kariery i miłości, zależna od czasu wydarzeń i lokalnych uwarunkowań, pozwala pokazać proces rozprzestrzeniania się i recepcji takich elementów rycerskiej obyczajowości jak turnieje czy poezja miłosna. Wszystkie postacie opisane są na szerokim tle społeczno-politycznym oraz genealogicznym a także konfrontowane z własną legendą rozwijaną i podtrzymywaną przez następne pokolenia. Reprezentują one różne kraje (od Polski i Austrii po Anglię i Aragonię), różne grupy rycerstwa (od wielkich panów feudalnych po ministeriałów) i różne warianty wspólnej im kultury rycerskiej.