„Rozumiesz przecież, że trzeba ją zabić” – usłyszał pierwszego dnia w Jerozolimie Poirot. Wyjrzał przez okno, ale nikogo już nie zobaczył. Zapamiętał jednak głos, bardzo charakterystyczny. Czy więc zdziwił się, kiedy kilka dni później znaleziono martwą wyjątkowo niesympatyczną kobietę, znienawidzoną przez całą swoją rodzinę? Poznał również głos, ale pech chciał, że należał do bardzo sympatycznego młodzieńca. Może jednak to nie on okazał się zabójcą?