Zakon ubogich Rycerzy Chrystusa, zwany potocznie ,"zakonem rycerzy świątyni" lub krótko zakonem templariuszy, powstały w 1118 r., rozwijał się i krzepł przede wszystkim w Ziemi Świętej - w walce z Saracenami (muzułmanami). Zarazem jednak zdobywał coraz większe znaczenie, potęgę i bogactwa praktycznie biorąc w całej Europie (z Polską włącznie). Jego upadek wszakże zaczął się już z chwilą upadku Jerozolimy w 1187 r., zdobytej przez wojska wielkiego Saladyna. W początkach XIV w. templariuszom udaje się jeszcze na dwa lata odbić Jerozolimę z rąk wroga. Ale jest to już ostatni ich sukces wojenny. W końcu 1306 r. dwudziesty trzeci w kolejności wielki mistrz Zakonu Świątani, Jakub de Molay, przybywa do Francji króla Filipa, zwanego Pięknym.