Zaczęło się w 1453 roku. Miała zostać bazylissą Konstantynopola. Zginęła w mieście oblężonym przez Turków, mając lat piętnaście i pół. Zmartwychwstała jako wampir za sprawą dziedzictwa krwi, przekazanego jej przez matkę, serbską księżniczkę. Odtąd przez wieki Irena poszukuje tej, której zawdzięcza drugie narodziny. Próbuje przetrwać w zmieniającym się świecie i rozwikłać zagadkę swego istnienia, a dzięki darowi - czy też przekleństwu - wiecznego życia może doświadczyć rzeczy niedostępnych dla śmiertelników. Los bowiem miota nią niestrudzenie poprzez kraje i stulecia, popychając ją ku ludziom równie niebezpiecznym i niezwykłym jak ona. Jej imię, Eirené, oznacza pokój, lecz na swej drodze spotyka głównie wojnę, pożogę i ból.