Wybór wierszy jednego z największych poetów angielskich epoki romantyzmu. Idzie w Piękności, jak noc, która kroczy W cichym gwiazd gronie przez bezchmurne kraje, Co cień i światło w sobie kras jednoczy, To w jej obliczu i w jej oczach taje I razem spływa w taki stan uroczy, Jakiego niebo dumie dnia nie daje. George Gordon Byron (1788-1824)