To zbiór opowiadań, który przyniósł Markowi Hłasce sławę pisarza łamiącego socrealistyczne schematy. Nakreślone przez niego postacie to zwykli ludzie, mówiący normalnym językiem. Zamiast przodowników pracy, pojawiają się wśród nich lumpenproletariusze i degeneraci, aw przedstawianej rzeczywistości ZŁO jest wszechobecne.