Autobiograficzna powieść wybitnego pisarza, której rękopis miał przy sobie w dniu tragicznej śmierci.

Rok 1913. Henri Cormery przybywa wraz z ciężarną żoną do Algierii, by objąć stanowisko rządcy. Zaraz po przyjeździe kobieta rodzi chłopca, Jacques’a. Czterdzieści lat później dorosły Jacques Cormery na prośbę matki odnajduje grób ojca, poległego w I wojnie światowej niecały rok po jego urodzeniu. Tak rozpoczyna się podróż mężczyzny śladami dzieciństwa.