Chciał­bym, że­byś dzię­ki tej książ­ce nie tyl­ko szedł, ale i biegł, a na­wet fru­wał. Że­byś stał się ar­ty­stą ucze­nia się. Że­byś bły­szczał, świę­cił re­we­la­cyj­ne suk­ce­sy, nie ku­jąc i nie ry­jąc po no­cach, tyl­ko ma­jąc wię­cej cza­su na wie­le in­nych war­to­ścio­wych rze­czy w ży­ciu. I że­by tyl­ko two­ją ta­jem­ni­cą zo­sta­ło, jak nie­wie­le wy­sił­ku w to wło­ży­łeś... W książ­ce tej na­ma­wiam do ucze­nia się ina­czej; chciał­bym, abyś świa­do­mie po­rzu­cił me­cha­ni­czne ucze­nie się (czyt. ku­cie), a za­czął za­pa­mię­ty­wać z wy­ob­raź­nią, z wy­ko­rzy­sta­niem ca­łe­go po­ten­cja­łu móz­gu i że­by ci się te­go chcia­ło. Że­byś uczył się wed­le włas­nych stra­te­gii, we włas­nym sty­lu. Prze­ko­nasz się, że na­u­ka mo­że być za­ba­wą.