Ta krótka, ale smakowita powieść jest bardzo ważna w dorobku pisarza. Sygnalizuje pojawienie się pewnych istotnych dla jego twórczości tematów, zabiegów i tendencji. To najwcześniejsza Nabokovowska powieść, w której narracja prowadzona jest nie w trzeciej, ale w pierwszej osobie. To także najwcześniejszy jego utwór, w którym pojawiają się jako problemy pierwszoplanowe zagadnienia solipsyzmu i tożsamości.