Niewiele wiadomo o życiu i działalności Boecjusz z Dacji. Był z pochodzenia Dunem, urodził się ok. 1240 roku, działał w latach 1265–1276 na Uniwersytecie Paryskim jako profesor filozofii (magister actu regens), należał do nacji pikardyjskiej na Sorbonie i był obok Sigera z Brabancji najwybitniejszym w XIII w. przedstawicielem kierunku zwanego łacińskim awerroizmem. Przed opublikowaniem przez biskupa paryskiego, Stefana Tempier, wykazu 219 błędów doktrynalnych (7 III 1277) zarzucanych paryskim mistrzom filozofii, wśród których znalazły się liczne twierdzenia Boecjusza, opuścił on Paryż (niewzywany jednak przez Inkwizytora Francji) i schronił się na dworze papieskim w Viterbo. Później wstąpił do zakonu dominikanów.