Nowolipie, warszawska ulica, dla Józefa Hena zaczarowana kraina szczęśliwego dzieciństwa- jest tłem i materią tej jego bardzo osobistej prozy. Autor snuje wzruszającą opowieść o własnym dorastaniu, o rodzinnym mieście, o swojej ulicy- miejsciu najczystszych doznań i najodważniejszych marzeń- jednym słowem o świecie, którego już nie ma, a który ponownie przeżyty dzięki wspomnieniom, odzyskał po latach swój kształt na kartach książki.
Utwór Józefa Hena wykracza poza ramy zwykłej opowieści. Jego wieloznaczność zmusza czytelnika do zastanowienia się także nad samym sobą- jest bowiem wielką przypowieścią o życiu w ogóle.