Oto obraz przedstawiający malarza przy pracy nad obrazem.

W dodatku widzimy kolejne etapy życia autorki, jej dojrzewanie do tematów, zmiany perspektywy, a przy tym Grupińska ani na chwilę opowieści „nie zasłania własnym mówieniem”.

Można więc być w cudzej opowieści i pokazywać w ten sposób, czym może być cudza opowieść w twoim życiu, czym może być wszelka rozmowa. W szkicach o Ance Grupińskiej ta myśl wydaje mi się bardzo ważna. Ona uczy jak pytać, jak słuchać, jak mysleć – nie tylko o historii.