Autor: Furier Andrzej

Ean: 9788379723010

Isbn: 9788379723010

Wydawca: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Oprawa: twarda

Ilość stron: 285

Wymiary: 17.0x26.0cm

Polskie kontakty z Kaukazem liczą ponad pół tysiąca lat, obejmujących kilkaróżniących się długością i intensywnością okresów. Szczególne miejsce zajmują w nichmiędzy wojnami światowymi, które przyniosły Polsce i narodom kaukaskimodrodzenie państwowości. Bliskie relacje w przeszłości pozwoliły Polakom poznaćnajlepiej dwa narody Kaukazu Południowego – Ormian i Gruzinów. Ormianie zajmowali się handlem towarami orientalnymi, które zaspokajały potrzeby zakochanej w sarmackim micie szlachciców. Stworzyli dzięki temu dużą kolonię na ziemiach polskich, co od XVI wieku umożliwiało zintensyfikowanie wzajemnych kontaktów. Już wtedy rozpoczęło się w Polsce mitologizowanie Kaukazu, na którym umieszczano siedziby Sarmatów. W następnych stuleciach, szczególnie w wieku XIX, wzrosło znaczenie relacji polsko-gruzińskich. Dzięki temu na początku wieku XX istniała w Polsce silna tradycja stosunków z Kaukazem, do której odwołali się działacze polityczni walczący o niepodległość.Ogromne straty demograficzne i terytorialne poniesione przez Ormian w czasieI wojny światowej spowodowały, że nie mogli oni w pełni wykorzystać wówczas szansy odbudowania własnego państwa. Natomiast Gruzini, najsprawniej po wybuchurewolucji rosyjskiej, przejęli kontrolę nad wydarzeniami politycznymi i podjęli trudzbudowania niepodległego państwa. Zdominowali też scenę polityczną w regionie,umiejętnie wykorzystując znaczenie Tbilisi, które pełniło w okresie panowania rosyjskiego rolę kaukaskiego centrum. W efekcie to na ich kraju skupiła się uwaga polskich polityków, którzy jeszcze przed zakończeniem I wojny światowej podjęli starania o ułożenie relacji z Gruzją. Niepowodzenie tych zabiegów było wynikiem uwarunkowań obiektywnych, niezależnych od obu zainteresowanych nim stron. Ze wstępu