Jezus Chrystus wędrował z miejsca na miejsce, wszędzie czyniąc dobro i głosząc słowo boże. Odwoływał się przy tym do rozumu, serca i świadomości słuchaczy, chcąc nakłonić ich do praktykowania religii miłości i osobistej wolności.
Aby rozpowszechnić na Ziemi te dobroczynne zasady, spośród swoich uczniów wybrał Jezus apostołów, którym powiedział: "Idźcie na cały świat głosić Ewangelię wszelkiemu stworzeniu, nauczajcie wszystkie narody. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem."
Chrystus nigdy nie chciał ustanowić jakiejkolwiek hierarchii wśród swoich uczniów. Byli oni absolutnie równi między sobą, żaden nie miał zwać się mistrzem, wszyscy natomiast mieli być sobie braćmi.
Apostołowie Jezusa, krocząc śladami swojego Mistrza, głosili wszędzie jego Ewangelię, powoływali się nie na argument siły, lecz zwracali się do serc i sumień słuchaczy i pozostawiali im prawo wyboru.