Dla Liu Pengzhi oświata to wielka sprawa lub raczej misja życiowa. Poświęciła jej całe swoje życie i uczyniła zeń swój ostateczny cel. To rodzaj „nałogu” który sprawił, że doszła do etapu zupełnej bezinteresowności. Zdaniem Wang Minzhu „Liu Pengzhi poświęciła całą swoją swoja miłość i mądrość tej szkole oraz sprawie oświaty”.