Eksmisja z mieszkania różni się od egzekucji innych świadczeń, ponieważ dotyka samych podstaw egzystencji człowieka. Eksmituje się z reguły ludzi ubogich, których nie stać na najem mieszkania.Eksmisja bez zapewnienia jakiegokolwiek innego pomieszczenia oznacza bezdomność, a więc wykluczenie społeczne. Człowiek bezdomny normalnie funkcjonować nie może. Wegetuje bez nadziei na poprawę losu.O tym, jaki jest poziom cywilizacyjny państwa, świadczy sposób wykonywania eksmisji, która dotyka najbardziej podstawowych praw człowieka, a więc prawa do życia, zdrowia, posiadania rodziny i dachu nad głową.