Ostatnia nie przetłumaczona do tej pory na język polski książka tego znakomitego pisarza. Uchodzi za jeden z najlepszych i najbardziej wnikliwych zbeletryzowanych reportaży. Oryginalnie składa się z dwóch części, ale polska wersja jest poprzedzona wyborem z Dziennika Drogi na Molo, zawierającym spisane przez Orwella na gorąco jego relacje z podróży do regionu, w którym rozgrywają się opisywane wydarzenia. Pierwsza, właściwa część książki, zawiera napisaną w pierwszej osobie reportażową relację o pracy, życiu, warunkach mieszkaniowych, zwyczajach i swoistej subkulturze robotników z Wigan, a także z okolic Barnsley i Sheffield. Były to wówczas najbardziej uprzemysłowione okręgi Wielkiej Brytanii, gdzie wydobywano węgiel i gdzie znajdowały się huty oraz wielkie zakłady produkcyjne. Druga część w bardzo niekorzystnym świetle ukazuje realia ówczesnego socjalizmu, stanowiącego właściwie domeną "middle class" i lekceważącego tych, dla których wspomniany socjalizm mógłby być dobrodziejstwem.