Autor w swojej eseistyce powtarza za Janem Pawłem II, że dziś toczy się bój o duszę tego świata i analizuje różne fronty tej walki, które przebiegają nie przez okopy i zasieki, lecz przez redakcje, sale sądowe, wytwórnie filmowe czy uniwersytety. Demaskuje m.in. fałszerstwa seksuologa Alfreda Kinseya czy antropolog Margaret Mead, odkrywa drugie dno w twórczości Czesława Miłosza i Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, pisze o inicjacjach demonicznych, o współczesnych mechanizmach prowokacji, manipulacjii i dezinformacji; zastanawia się nad sensem cierpienia czy istotą  małżeństwa.