Czy istnieją w Polsce podziały klasowe? A jeśli istnieją, to w jakiej postaci? Czy są ważnym aspektem rzeczywistości? Jak wpływają na politykę, gospodarkę i stosunki społeczne?
Książka opiera się na analizie danych z ogólnokrajowych badań prowadzonych w latach 1988–2012. Autor pokazuje, że klasy społeczne są realnymi bytami, choć funkcjonują na ogół w „słabej postaci”: jako zbiorowości jednostek podobnych do siebie pod względem posiadania, stylu życia i innych cech położenia społecznego, choć niekoniecznie tego świadomych. W sprzyjających okolicznościach przekształcają się w klasy „dla siebie”, stając się podmiotami sceny publicznej, świadomymi swej odrębności i mobilizującymi się do realizacji interesów grupowych.
W Polsce od 1988 roku nie zwiększyła się otwartość struktury klasowej pod względem dziedziczenia pozycji rodziców, barier w wyborze małżonka i barier towarzyskich między inteligencją, pracownikami umysłowymi niższego szczebla, właścicielami i kategoriami rolników. Zachowały się też nierówności klasowe w zakresie dochodów, a na początku lat 90. dokonał się wzrost rozwarstwienia. Nakładały się na to nierówności pod względem zagrożenia bezrobociem, które stało się odtąd nowym wymiarem podziałów klasowych.
O AUTORZE Henryk Domański (1952) – socjolog, profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie, w latach 2000–2012 dyrektor IFiS PAN. Zajmuje się badaniem uwarstwienia społecznego, ruchliwości społecznej, metodologią badań społecznych i międzynarodowymi badaniami porównawczymi. Autor lub współautor wielu książek, m.in. Zadowolony niewolnik. Studium o nierównościach społecznych między mężczyznami i kobietami w Polsce (1992), Społeczeństwa klasy średniej (1994), Prestiż (1999), Hierarchie i bariery społeczne w latach 90-tych (2000), O ruchliwości społecznej (2004), Struktura społeczna (2007), Społeczeństwa europejskie (2009), Sprawiedliwe nierówności zarobków w odczuciu społecznym (2013).