Bitwa rozpoczęła się wraz z wejściem jazdy rosyjskiej na otwarte pole pod Boremlem. Gen. Dwernicki wysunął do przodu baterię kpt. Puzyny i dał rozkaz do otwarcia ognia, a pierwszej linii jazdy rozkazał zaatakować armaty rosyjskie. Raz tylko zdążyły wystrzelić i dostały się w serce krakusów, następnie szwadrony polskie uderzyły na brygadę dragonów. Cofający się Rosjanie wszczęli popłoch i wywołali zamieszanie w dalszych szeregach brygady huzarów. Pozostawiony w rezerwie pułk orański rozpoczął kontratak, uderzając na skrzydło jazdy polskiej przy wsparciu ogniowym własnej artylerii. Jeźdźcy Dwernickiego musieli przebijać się przez okrążenie grupkami lub samotnie, dając dowody swej zręczności i odwagi.




Bitwa pod Boremlem, stoczona na Wołyniu, nad Styrem 19 kwietnia 1831 roku została oceniona wysoko przez najlepszych polskich historyków wojskowości i znawców epoki. Polska kawaleria dokonała w niej najświetniejszej - w opinii prof. W. Tokarza - szarży w powstaniu listopadowym. Bitwa rozpoczęła się wraz z wejściem jazdy rosyjskiej na otwarte pole pod Boremlem. Gen. Dwernicki wysunął baterię kpt. Puzyny i dał rozkaz do otwarcia ognia, a pierwszej linii jazdy rozkazał zaatakować armaty rosyjskie. Raz tylko zdążyły wystrzelić i dostały się w ręce krakusów, a następnie szwadrony polskie uderzyły na brygadę dragonów rosyjskich.