Wydawca: PIW

Oprawa: twarda

Przedświty to ósma już książka w dorobku Pawła Orła, o którym Henryk Bereza napisał, że „taką świadomość natury języka literatury niełatwo znaleźć u dzisiejszych pisarzy rzędu najwybitniejszych”. Książka tak niepodobna do innych, że pozostawia w kłopocie każdego, kto spróbuje ją zamknąć w kilku zdaniach. Bohater nie wychodzi z łóżka, nic się nie dzieje, a przecież gęstość obrazów jest godna arcydzieł ...

Wydawca: Fundacja Kultury Afront

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

To odważna, artystyczna książka, która na pewno namiesza w naszym życiu literackim (i erotycznym). Paweł Orzeł (ur. 1985 w Madrycie) – prozaik, dramatopisarz. Mieszka w Warszawie. Jest laureatem nagrody Stowarzyszenia Młodych Poetów. Wydał dramat „Defenestracja” (2005), zbiór opowiadań „Nic a nic” (FORMA 2009) oraz zbiory prozy eksperymentalnej „Cudzesłowa” (FORMA 2010), „Ostatnie myśli (sen nie przyjdzie)” (FORMA 2011), „Arkusz [^pi^gmalion]” (FORMA 2014) ...

Wydawca: Papierowy Motyl

Oprawa: miękka

Nadgody - dziennik-niedziennik skoncentrowany na roku 2015. Krótkie zapiski dokonywane były przez cały rok dokładnie co pięć dni. Po co? Dziwnie pociągająca to proza, bo czerpie z wyczerpania. Ale nie źródła narracji. Paweł Orzeł opowiada jak najęty: sprawozdawczo, onirycznie, transparentnie, eksperymentalnie. Wszystko tu trzyma się na pisaniu jako formie strategii. A co podtrzymuje? Łatwiej rzec, co podtrzymania żąda: „ja” tych tekstów. ...

Wydawca: Forma

Oprawa: oprawa broszurowa

Pigmalion to zwykła świnia. Z naciskiem na świntuszenie. Agalmatofilia? Kazirodztwo? Pediofilia? Robofilia? Zoofilia? Nekrofilia? Z wielką chęcią! A najchętniej z Galateą. Gdy długo pocierać rzeźbę, można ją ponoć (p)obudzić. I vice versa. Kogo zrobił sobie Pigmalion? Rzeźbę, dziecko, (Pra)lalkę, cyborga (seks-maszynę), zwierzę, nagrobek? Kobietę idealną? Człowieka? Czy to jeszcze sztuka wysoka i boskie ciało, czy już sztuka mięsa i ciało ...

Wydawca: Forma

Oprawa: oprawa broszurowa

Utwór "Ostatnie myśli" można nazwać powieścią genezyjską. Chodzi jednak o co innego niż w romantycznej "Genezis z Ducha". Genezis u Pawła Orła nie jest z ducha, lecz jak najbardziej z ciała, z materii czy - najlepiej - z przejawów istnienia dostępnych zmysłom człowieka. Są to właściwie miniprzejawy, zaledwie rozpoznawalne, trudne do zidentyfikowania, ujawniające w organizmie człowieka życie, czyli ruch. W ...