Wydawca: Cartalia Press

Oprawa: oprawa twarda

Baśń tę Stanisław Grochowiak pisał przez kilka lat dla własnych dzieci, którym też czytał ją na dobranoc. Nigdy dotąd nie została wydana ze względu na językowe wyrafinowanie i wyrastające ponad epokę podejście do literatury dziecięcej. Jak pisał o swoim utworze autor w czasopiśmie „Kierunki” w 1975 roku jest to: zabawa literacka przeznaczona w zasadzie dla dzieci (...) i w ambicji ...

Wydawca: Cartalia Press

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Podtytuł książki brzmi: „Zabawa literacka przeznaczona w zasadzie dla dzieci”. Dzieci są głównym adresatem opowieści i zapewne z ochotą zanurkują w nieco zwariowany, ale przyjazny świat, a potem zasypią dorosłych pytaniami, aby pojąć finezję gier językowych autora. Czyta: Artur Barciś

Wydawca: Instytut Badań Literackich PAN

Oprawa: twarda z obwolutą

Bohaterowie dramatów Grochowiaka toczą walkę z wrogim, wykluczającym ich światem, a zarazem zmagają się z własną biologią, starzeniem się, chorobą, a także z nieustającym lękiem – traktowanym przez artystę raczej somatycznie niż psychologicznie. To agon prowadzony przez wykluczonych, którego stawką jest tożsamość negocjowana w walce ze społeczeństwem i z obowiązującymi ideologiami, z mechanizmami historii lub prawami natury, wreszcie z własnym ...

Wydawca: Zielona Sowa

Oprawa: Kartonowa Foliowana

Stanisław Grochowiak (1934-1976), poeta, dramatopisarz, prozaik, eseista. Poeta, nazwany pejoratywnie przez J. Przybosia turpistą, dowodził, że turpizm to nie rodzaj chorej fascynacji i ciemność poezji, ale umiłowanie rzeczy zwyczajnych prowadzące do afirmacji rzeczywistości, bliska codzienności „mikroliryka materii”, ukazanie pełnej wizji świata i poszukiwanie tą drogą prawdy, gdyż może „trywialność prawdzie bliższa”. Paradoksalnie w jego „ciemnych wierszach” widoczna jest też tęsknota ...

Wydawca: BOSZ

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

...Grochowiak był tym, kto radykalnie zbuntował się przeciwko artystycznym konwencjom i konwenansom obyczajowym, dzięki czemu podbił dla poezji tereny uznawane dotąd za zdecydowanie niepoetyckie, poniekąd banalne, brzydkie, ubogie, kalekie.